- tezhîb
- (A.)[ ﺐﻴهﺬﺕ ]1. süsleme.2. yaldızlama.3. altın sürme.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
TEZHİB — (Zeheb. den) (C.: Tezhibât) Yaldızlama işi, yaldızlama sanatı. * Süsleme. * Altın sürme. * Dişlere altın dolgu yapma, çürümüş dişleri altınla doldurma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HATAİ — Tezhib ıstılahlarındandır. Resim gibi tabiatı taklid ederek yapılmayıp, san atkârlar arasında kabul edilen çeşitli gül şekli gibi irili ufaklı yapılan şekiller. * Türkistan da Hatay şehrinde imal edilen bir cins dayanıklı kâğıt … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HİZİP GÜLÜ — Tezhib ıstılahlarındandır. Yazma mushaflarda hizblerin başına konulan işaretlere verilen addır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FİREUNÎ — Hat, minyatür, tezhib gibi güzel san atlarda kullanılan bir kâğıt cinsi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HABEŞÎ — Habeş memleketi ahalisinden olan. Habeş e mensub ve müteallik olan. * Koyu esmer renkli adam. * Hat, tezhib, minyatür gibi güzel san atlarda kullanılan bir cins kâğıt … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ITRÎ — Itra mensub, ıtır gibi kokan. * Müzik ilminde bir üstaddır. Asıl adı Mustafa dır. Bayramlarda okunan tekbirin ilâhi ve kuvvetli bestesi onundur. Bestelere âid Segâh, Ayin i Şerif gibi 25 eseri olduğu söylenir. Osmanlı padişahı IV. Mehmed in… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük